Aby tradycji stało się zadość 18 grudnia podczas środowiskowej wigilii organizowanej przez Gminę Walim przekazaliśmy Betlejemskie Światełko Pokoju jej mieszkańcom.
Nasza pani dyrektor Ewa Bucholc przypomniała zgromadzonym tegoroczne hasło towarzyszące Światłu „ Pokój jest w nas” mówiąc, że to co najlepsze znajduje się zawsze w naszych sercach i w te nadchodzące święta trzeba się tym podzielić. Złożyła też wszystkim mieszkańcom życzenia zdrowych spokojnych świąt.
tekst: Paulina Pilip
Grudzień, to bardzo szczególny miesiąc, dla nas jest on pełen przygotowań do wspólnej wieczerzy wigilijnej. W tym jakże niezwykły czasie, każdy coś robi, gdzieś biega, coś załatwia, jedni robią aniołki z masy solnej, inni wykonują stroiki, ktoś zajmuje się dekoracją korytarzy, ubieraniem choinki, wychowanki ćwiczą role i śpiewają kolędy, a panie kucharki szykują wyśmienite potrawy. Wszystko po to: by w ten jeden wieczór w roku stworzyć prawdziwą rodzinną atmosferę, aby wspólnie zasiąść do stołu, podzielić się opłatkiem, złożyć sobie życzenia, pośpiewać kolędy, a przed wszystkim, aby…. być razem.
W końcu nadchodzi ten upragniony czas świętowania. Wszyscy są przygotowani i z uśmiechem na twarzach wyczekują na zaproszonych gości. W tym roku swoją obecnością zaszczycili nas: Starosta Powiatu Wałbrzyskiego p. Jacek Cichura, Wicestarosta Powiatu Wałbrzyskiego p. Krzysztof Kwiatkowski, Radny Powiatu Wałbrzyskiego p. Józef Piksa, Prezydent Miasta Świdnica p. Beata Moskal – Słaniewska, Wójt Gminy Walim p. Adam Hausman, Sekretarz gminy Walim p. Aleksandra Ignaszak, Sołtys Walimia p. Maria Radlińska, Dyrektor Biura Poselskiego Roberta Jagły p. Małgorzata Hoszowska – Ziemak oraz członkowie Stowarzyszenia Przedsiębiorców i Kupców Świdnickich z Prezesem p. Edwardem Szywałą.
Kiedy goście zajmą miejsca przy stole, wtedy w nas wzbiera niepokój, wiemy bowiem, że …. “przedstawienie czas zacząć…” W głowach kłębi się wiele myśli: … czy ktoś nie zapomni roli?; nie pomyli tekstu lub kolejności wypowiadanych kwestii? Zaczynamy! Kolęda, oficjalne powitanie, Betlejemskie Światło Pokoju i tu niespodzianka. Absolwent naszej placówki wnosi światełko! … Paweł nie wyobraża sobie tego dnia bez nas, tak samo jak Klaudia, która też przyjechała… Jasełka. Na szczęście dziewczęta odgrywają swoje role, jak profesjonalistki. Jeszcze tylko ostatnia scena, kolęda i ukłon. Uf… dotarliśmy do końca. Historia opowiedziana w jasełkach podoba się odbiorcom, czego dowodem są gromkie brawa. My kłaniamy się nisko, a w naszych sercach wzbiera olbrzymia radość. Później już tradycyjnie Pani Dyrektor wygłasza krótka mowę i składa wszystkim życzenia. Następnie ks. Gabriel odczytuje Ewangelię i wspólnie się modlimy. Nadszedł czas na opłatek – “symbol pojednania i przebaczenia, znak przyjaźni i miłości.” Dzielimy się nim i składamy sobie życzenia. Po dużej dawce serdecznych życzeń zasiadamy do stołu, aby skosztować potraw wigilijnych. Wszystko, oczywiście jest przepyszne.
Ale co to??? Kolejna niespodzianka p. Edward Szywała przekazuje dla wychowanek prezenty. Jak przystało prezenty wręcza prawdziwy św. Mikołaj (Paweł dobrze, że się pojawiłeś). Upominki są przecudne, wychowanki rozpakowują prezenty, przymierzają czapki i rękawiczki, chwalą się biżuterią, zegarkami i perfumami. Żeby nie było, nasi chłopcy również byli w tym roku bardzo grzeczni i dostali prezenty. 🙂
Później zostaje nam już tylko wspólne świętowanie …
tekst: K.D.
Tradycją staje się, że co roku jesteśmy zapraszani na wieczerzę wigilijną Stowarzyszenia Przedsiębiorców i Kupców Świdnickich. Tym razem spotkanie odbyło się 17 grudnia o godz. 19.00 w Hotelu Piast. Na tę okoliczność przygotowaliśmy krótki spektakl słowno – muzyczny, w którym zawarliśmy: zarówno życzenia świąteczne, najpiękniejsze polskie kolędy, jak i przesłanie Betlejemskiego Światła Pokoju:”Pokój jest w nas!” Następnie światełko zostało przekazane przez panią dyrektor Ewę Bucholc na ręce prezesa SPiKŚ pana Edwarda Szywałę.
Kolejnym punktem spotkania była wspólna wieczerza wigilijna, przed którą wysłuchaliśmy słów ks. biskupa Ignacego Deca. Później dzieliliśmy się opłatkiem i składaliśmy sobie życzenia, odważniejsze z dziewcząt, nawet z życzeniami dotarły do biskupa. Niestety czas szybko płynął i po kolacji musieliśmy opuścić spotkanie. W kuluarach dziękowano nam za występ i przepięknie odśpiewane kolędy, niektórzy prosili nas, abyśmy jeszcze zostali. Cóż “nic nie może przecież wiecznie trwać….” – należało wrócić, gdyż przed nami był kolejny dzień pełen wrażeń.
tekst: K.D.
“Czy jest coś bardziej przyjemnego niż starość otoczona młodością, która chce się czegoś nauczyć ?” – Cyceron
Uczyć się od osób starszych – bezcenne, móc coś zrobić, by umilić pobyt w domu opieki – wielka przyjemność. Dlatego też w poniedziałek 15 grudnia wystawiliśmy jasełka w Domu Seniora na Rusinowie.
Historia Świętej Rodziny opowiedziana w czterech scenach, przeplatana tradycyjnymi kolędami, wywarła olbrzymie wrażenie na mieszkańcach DS. Aktorki wcielające się w poszczególne postacie, starały się jak najlepiej odegrać swoją kwestię. Dużo śmiechu wzbudziła Babcia (Gabriela Kałużny), której towarzyszył bardzo uparty osiołek. Na szczęście zwierzątko zgodziło się wziąć na grzbiet Maryję.
Seniorzy występem byli zachwyceni, chętnie włączali się w śpiewanie kolęd. Jeszcze bardziej zaskoczyło ich to, że przygotowaliśmy dla nich drobne upominki: kartki świąteczne z życzeniami oraz wypieczone prze nas pierniczki. Skromny podarunkiem zostali obdarowani wszyscy mieszkańcy DS, nawet ci, którym choroba nie pozwoliła zejść do świetlicy na jasełka.
W podzięce za przedstawienie otrzymaliśmy najcenniejszy dar, uśmiech. Radość malująca się na ich twarzach oraz gromkie brawa były dla nas ukoronowaniem ciężkiej pracy. Tym samym prawdziwe stają się słowa: “Im dajesz więcej, tym większym się stajesz. Ale potrzebny jest ktoś, aby przyjmować. Bowiem dawać to nie znaczy tracić.”
tekst: K. D.
Jak miło jest zobaczyć św. Mikołaja, a jakież zdziwienie spotkać dwóch… Jeszcze większe, gdy w postać Mikołaja wcielają się Starosta Powiatu Wałbrzyskiego p. Józef Piksa i Wicestarosta Powiatu Wałbrzyskiego p. Andrzej Lipiński. Niespodzianka olbrzymia, zwłaszcza, że Mikołaje zamiast rózgi przynieśli słodycze, którymi obdarowali wszystkich wychowanków placówki. Widać, w tym roku, wszyscy byli grzeczni 😉
Prawdą jest, że Mikołaj odwiedza wszystkie grzeczne dzieci, choćby mieszkały na końcu świata. 😉
Naszym Mikołajom za pamięć: DZIĘKUJEMY!!! 🙂
tekst: K.D.
25 listopada trzy wychowanki i jeden wychowanek z naszej placówki uczestniczyli w Mędzyośrodkowym Turnieju Tenisa Stołowego w Lutomi Górnej, przygotowanym przez MOW z Bystrzycy Górnej.
Niestety dla nas dziewcząt nie było konkurencji, ponieważ byłyśmy tylko trzy, dlatego turniej rozegrałyśmy między sobą i podzieliły się miejsca na podium. I miejsce: Martyna Bobrowska, II Roksana Kowalewska, a III Wanessa Bojar.
Nie znaczy to jednak, że nie spróbowałyśmy zmierzyć się ze starszymi i młodszymi kolegami z innych placówek, a oni honorowo dawali nam duże fory, co oczywiście bardzo nam się podobało. Poza dobrą zabawą mogłyśmy w tej grze podszkolić swoje umiejętności. Oprócz tego cały czas kibicowałyśmy naszemu rodzynkowi Pawłowi Kwiatkowskiemu
Rywalizacja na zawodach przebiegała w myśl zasady fair play, dlatego nawet porażka nie miała tak gorzkiego smaku. Nasza drużyna w ogólnej rywalizacji zajęła III miejsce.
tekst: Wanessa Bojar
21 listopada wychowankowie z naszej placówki uczestniczyli w zajęciach dla uczniów pt. „Dzieci Ptakom,” które odbyły się w Centrum Kształcenia Praktycznego mieszczącym się przy Zespole Szkół nr 5 w Wałbrzychu.
Na zajęcia przybyli również inni uczniowie z różnych szkół. Pomocą w pracach praktycznych służyli starsi koledzy z Ośrodka Wychowawczego w Wałbrzychu.
Efektem pracy uczniów było wykonanie karmników dla skrzydlatych przyjaciół. Każda z drużyn szkolnych otrzymała potrzebne materiały oraz instrukcje do wykonania karmnika. Podczas pracy była wspaniała zabawa, dużo emocji oraz pozytywnej energii.
Po zakończeniu uczestnicy zabrali karmniki do swoich szkół, by mogły one służyć ptakom szczególnie teraz, gdy jest coraz chłodniej i zima coraz bliżej.
tekst: Roksana Kowalewska
W listopadzie grupa dziewcząt z projektu RUWNAJ obejrzała dwa spektakle w Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu.
Pierwszy pt. „Męczennicy”. Bohaterem był młody chłopak, któremu objawił się Jezus. Od tej pory zmieniło się jego życie, staje się wręcz fanatycznie religijny, a swoim światopoglądem terroryzuje otoczenie. Przedstawienie bardzo mi się podobało, ponieważ pokazywało, że przesada w każdej dziedzinie życia, a szczególnie w tak delikatnej sferze, jak wiara, może przynieść więcej szkody niż pożytku.
Drugi pt. „Bohaterki”, prezentował postacie trzech kobiet którym nic się w życiu nie udawało. Ze swoich porażek życiowych nie potrafiły wyciągać wniosków, a wręcz powodowały one jeszcze większe zamykanie się w sobie i w domu, z którego rzadko wychodziły. Gdy u ich drzwi pojawia się mężczyzna myślą, że wszystko się zmieni, ale ich życie komplikuje się jeszcze bardziej.
Ten mocny i energiczny teatr sprawiał, że niejednokrotnie gęsia skórka pojawiała się na moim ciele, a usta już chciały krzyczeć, aby ostrzec bohaterki przed niebezpiecznym mężczyzną.
tekst: Katarzyna Hajduk
Listopad, to kolejny miesiąc, w którym uczestniczki projektu RUWNAJ uczyły się pływać. Ratownicy żartują, że udało nam się przez ten czas opanować „kraula,” teraz przyszedł czas na „żabkę.”
Pobyt na basenie, to nie zawsze tylko i wyłącznie nauka pływania, ale i zabawa w wodzie. Ostatnio po kilkuminutowej rozgrzewce ratownicy zaproponowali nam podzielenie grupy na dwa zespoły, jeden dowcipnie nazwali „Zdechłymi śledziami,” które rywalizowały w konkurencjach oczywiście ściśle związanych z wodą. Biegałyśmy, więc na czas po deski do pływania, ścigałyśmy się pływając na plecach, a kapitanowie drużyn musieli przeholować swoich zawodników na drugi brzeg basenu. Bawiłyśmy się bardzo dobrze.
Za rywalizacje fair play ratownicy nagrodzi nas dłuższym pobytem na basenie i możliwością skorzystania z jacuzzi, ślizgawek lub leżaków wodnych.
Lubimy być chwalone i doceniane, dlatego coraz chętniej jeździmy do Aquaparku, a powrotom towarzyszą śmiechy i dowcipne opowieści.
tekst: Aleksandra Milewska
7 listopada w naszej placówce odbyło się uroczyste świętowanie, kolejnej rocznicy niepodległości naszego kraju.
Wychowanki przygotowały program artystyczny, w którym zawarły wiersze o walce o niepodległość oraz piosenkami z tamtego okresu. Wszyscy z zainteresowaniem obejrzeli program słowno-muzyczny. Po występie głos zabrała wicedyrektor ZPR pani Marlena Wolf, która aby uczcić kolejną rocznicę, tego jakże ważnego i radosnego dla nas Polaków święta, zaproponowała zabawę w rytmie piosenki „O mój rozmarynie”. Wszyscy, wychowankowie, nauczyciele, wychowawcy, a nawet pani dyrektor, wspólnie bawili się w kółeczku, inscenizując tekst piosenki ruchami rąk i ciała.
Zabawa była tak ciekawa i pełna humoru, że urlopowani na następne cztery dni wychowankowie zapomnieliby o wyjeździe do domu. Oby więcej takich uroczystości, które wzbudzają radość.
tekst: Gabriela Kałużny